Skrobane w skale - Bm1367

bm1367

Bez tytułu

Twój dotyk zamienia się w narkotyk
Jest jak na grype antybiotyk
Gdy go czuję
We mnie się gotuje

Dotknij mnie znowu
Obiecuję, nie powiem nikomu
Połóż swoje palce na moim ciele
Mój boski aniele.

Twoje oczy mówią wszystko
Razem na zawsze mimo wszystko
Pragnę się w nie patrzeć
Nigdy nie mogę się im oprzeć.

Patrz na mnie całą wieczność
Wtedy odmienia się moja codzienność
Serce szybciej zabije
W Twoich oczach do snu się zwiję

Twoje słowa, życiodajne nektary
Z Twoimi słowami przekopie hektary
Twoje usta płynne jak morze.
Co ja zrobię Boże że zdobyć Cię nie mogę.

Odchodzisz zostawiasz mnie samego.
Jak wojsko na wojnie konającego
Lecz ja Twej miłości nie zapomnę
I w następnych wierszach też o niej pomnę.

Tilii

Wow! o kurcze ^^ nieźle, nieźle ...
Ahh... oh... jak pięknie!

bm1367

Dziękuje, mogę przyjąć pochwałę bo to moje Wink